گروه معارف اسلامی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه دولتی شهرکرد، شهرکرد، ایران. ، hamid.naderi@sku.ac.ir
چکیده: (33 مشاهده)
برخی مفسران مرجع ضمیر «إِنَّهُ» در آیه «مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوای»را «عزیز مصر» و برخی دیگر «الله» معرفی میکنند. برخی دیگر هم هر دو را به صورت احتمالی یا قطعی مرجع این ضمیر میدانند. «ارائه تحلیلهای واقع بینانه از شخصیت یوسف(ع) به عنوان گوینده این آیه»، «بازخوانی و ارزیابی دیدگاه مفسران در این زمینه و کشف نقاط قوت و مبهم آنها» و غیره ضرورت بررسی این سه رویکرد را اثبات میکند. بررسی انتقادی این سه دیدگاه و تحلیل آیه مورد بحث نشان میدهد که همه آنها دارای چالشهای جدی از قبیل عام بودن استدلالها وعدم توجه به شواهد موجود در سوره یوسف هستند. این در حالی است که با استدلالهای جدید مبتنی بر شواهدی از همین سوره، میتوان ضمیر مورد بحث را فقط به «الله» ارجاع داد. مهمترین شاهد در این زمینه آن است که بر اساس قرائن یوسف(ع) برده همسر عزیز بوده است نه خود عزیز؛ از اینرو به طور کلی «رب» بودن عزیز مصر در هنگام ابراز این جمله و در نتیجه بازگشت ضمیر «إنه» به وی منتفی است.
Naderi Ghahfarokhi H. Re-interpretation of the verse “I seek Allah's refuge surely my Lord made good my abode". مطالعات تفسیری 2025; 16 (61) : 1 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-3323-fa.html
.jpg)
