Faculty member of the Research Institute for Islamic Culture and Thought. , m.asadinasab@iict.ac.ir
Abstract: (52 Views)
در تفاسیر عرفانی از آیه شریفه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بگونهای خاص برداشتهای تفسیری و تأویلی انجام گرفته است؛ غیر از سنگینی و ابهام در این تفاسیر، گاهی برداشتهای غیر قابل قبولی نیز مشاهده میشود؛ در این نوشته برداشتهای این تفاسیر از آیه براساس قواعد تفسیری مورد بررسی و احیاناً نقد قرار میگیرد؛ با عنایت به اهمیت گرایش عرفانی و توجه بسیاری از جمله جوانان به این رویکرد تفسیری، و با لحاظ اهمیتی که این آیه در نظر و عمل مؤمنان دارد، و نیز برداشتهای قوی و ضعیف در تفاسیر مربوطه، لازم است به بررسی و نقد این برداشتها در تفاسیر عرفانی پرداخته شود، بنابراین هدف نوشته تبیین صحیح برداشتهای عرفانی از آیه است؛ از این رو و برای انس بیشتر با این آیه محوری و بعد معنوی آن و نیز تبیین روش برداشتهای عرفانی از آن، بررسی و نقد مهمترین مباحث عرفانی این آیه که در برخی از تفسیرهای عرفانی بیان شده ضرورت دارد و لازم است در هر مورد، برداشتهای عرفانی از آن را سنجید از اینرو با روش کتابخانهای و اجتهادی و عرضه بر قواعد، مبانی و منابع تفسیری به برررسی بسمله در تفاسیر عرفانی در سه محور خواهیم پرداخت: ابتدا نکات عرفانی نسبت به مجموعه بسمله و سپس نکات عرفانی مرتبط به اجزای آن و در هر موردی سنجشی براساس قواعد تفسیری خواهیم داشت. یافتهاصلی این نوشته وجود محاسن و معایب در برداشتهای تفسیرهای عرفانی از آیه براساس قواعد تفسیری و امکان تفسیر عرفانی مطلوب از منظر قواعد تفسیر عرفانی و قواعد تفسیر اجتهادی است.