هیات علمی دانشگاه مذاهب اسلامی ، zarsazan@gmail.com
چکیده: (27 مشاهده)
یکی از مراحلی که موجودات در سیر تکاملی خود باید از آن عبور کنند، نفخ صور و حوادث بعد از آن است. آیه 87 سوره نمل از آیاتی است که بدان سخن گفته و مفسران در وجوه آن دچار اختلاف گشته اند. در پژوهش حاضر که با روش توصیفی – تحلیلی به نگارش درآمده است بعد از نقل و تحلیل انگاره های موجود، با بازخوانی آیه مذکور و بهره گیری از سیاق که از شناخته شده ترین ابزارهای درک معنا در فهم قرآن است، مشخص گردید صور با صیحه متفاوت است و مراحل پایانی جهان تنها در دو صور اماته و احیاء خلاصه نمی گردد بلکه بنا به آیات قرآن در ابتدا، "صیحه اول" موجب مرگ تمامی افراد زمینی و انتقال آنها به برزخ می گردد سپس با نفخ "صور اماته" همه برزخیان و افراد ساکن در آسمانها بیهوش گشته، مجددا در "صور" دمیده گشته که سبب زنده شدن اهل برزخ و آسمانیان می شود که نفخ صور آیه مذکور برخلاف نظر برخی مفسران، بدان اشاره دارد و به دنبال آن ترس و فزعی از اهوال قیامت بر افراد وارد می شود و در نهایت با "صیحه دوم" همگان جهت حسابرسی نزد پروردگار حاضر می گردند در این میان عده ای که جنبه بالاتری از مخلوق داشته و در حقیقت چیزی از خود به عنوان مخلوق ندارند تا از آنها گرفته شود بلکه با انجام اعمال صالح و پرهیز از تمامی گناهان فانی در خدا گشته اند و جنبه وجه اللهی گرفته اند، از این فزع استثنا شده اند.
.jpg)
