آفرینش حضرت عیسی (ع) از مسائل چالشی است که در قرآن و به ویژه در سوره مریم در خصوص کیفیت خلقت، باورهای غلط و انحرافات ایجاده شده در خصوص آن بحث شده است. در زمینه عبارت «قَوْلَ الْحَقِّ» درآیه 34 سوره مریم نظرات گوناگونی از مفسران فریقین وجود دارد. خودحضرت عیسی (ع)، گفتار پیشین حضرت در معرفی خود و همچنین نعتی برای حضرت از جمله آراء تفسیری در خصوص متعلق«قَوْلَ الْحَقِّ» است. همچنین از آراء عمده تفسیری آن است که « قَوْلَ الْحَقِّ » به کیفیت خلقت حضرت مسیح (ع) و آن هم بر اساس «کُنْ فَیکونُ» (امر الهی؛ خلق لا من شئ) اشاره دارد. بر این اساس بین «قَوْلَ الْحَقِّ» و « کُنْ فَیکونُ » ارتباط وثیقی وجود دارد بهگونهای که «قَوْلَ الْحَقِّ» را میتوان همان گفتار «کُنْ فَیکونُ» خداوند در ایجاد و آفرینش حضرت عیسی (ع) دانست. بنابراین «کن فیکون» به عنوان فاعلیت امری خداوند نقش بسزایی در ارائه هستی-خداشناسی قرآنی دارد و هرگونه باور غلطی از جمله نظریه «صدور» و «ولادت» که به خداوند نسبت داده شده و ریشه در اندیشه کافران پیشین و به تبع آن یهودیان و مسیحیان دارد را به بوته فراموشی میسپارد. بررسی مسئله آفرینش حضرت عیسی (ع) از دریچه « قول الحق » و ارتباط آن با «کُنْ فَیَکُونُ» به عنوان یک دیدگاه مهم تفسیری و همچنین ارائه تبیینی هستی-خداشناسی قرآنی، نوآوری این نوشتار است.