|
واکاوی تفسیری آیه 259 بقره و تعیین ارتباط آن با آیات قبل و بعد
|
| زهره نریمانی، جعفر فیروزمندی بندپی |
| علوم و معارف قرآن کریم |
|
|
چکیده: (412 مشاهده) |
| عموم مفسران برآنند که پرسش عزیر در آیه 259 سوره بقره، از چگونگی احیاء بوده و حضرت عزیر در این ماجرا با مرکبش احیاء شده و او شاهد نحوه زنده شدن مرکبش بوده است. غذا و نوشیدنی او نیز به قدرت الهی، پس از یکصدسال بی‌تغییر مانده است. پژوهش حاضر با بررسی لغوی، و تبیین پیوند معنایی آیه با آیات طرفین خود به تشریح ضعف و کاستی‌های نظر تفسیری مشهور و تبیین دیدگاه جدید پرداخته است. بر پایه دیدگاه جدید، حضرت عزیر نه از کیفیت معاد و إحیاء بلکه از زمان و چگونگی گذر زمان در امر احیاء، پرسش نموده و خداوند نیز با میراندن او و پوساندن استخوان‌هایش زمان و نحوه مرور زمان در برزخ را به او نشان می‌دهد. در این تفکر مرکب عزیز و نوشیدنی و غذای او مشمول این یکصدسال برزخی نبوده بلکه همان یک‌روز و یا نیم‌روز مورد اشاره عزیر است. در این مقاله همچنین به تبیین رابطه تنگاتنگ میان آیات 258 تا 260 و ارتباط معنایی و محوری آنها پرداخته شده است.
|
شماره‌ی مقاله: 10 |
| واژه‌های کلیدی: آیه 259 بقره، تفسیر کلامی، زمان برزخی، حضرت عزیر علیه السلام. |
|
|
متن کامل [PDF 265 kb]
(150 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/4/12 | پذیرش: 1400/9/11 | انتشار: 1401/7/19
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
