1- دانشگاه قم 2- دانشگاه قم ، saeid_kiya@yahoo.com
چکیده: (3593 مشاهده)
یکی از ایرادهای برخی از معارضان و منتقدان به قرآن این است که در قرآن، در مورد برخی اشخاص و گروه‌‌‌ها تصریح به الفاظ قبیح شده و آنان با نام‌‌های زشت و ناپسند مانند: «أبله، نادان، فاسق، بی‌شعور، حیوان، نجس و ...» مورد خطاب و عتاب قرار گرفته‌اند؛ در حالی‌که با استناد به آیاتی مانند: «وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً»، «وَ لا تَسُبُّوا الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّه ...» عدم صحّت این مطلب و اینکه از اختصاص‌های قرآن کریم، عدم تصریح به الفاظ قبیح است، تا جایی که خدای متعال در بیان بسیاری از مسائل، به‌منظور رعایت ادب به عملی که طبع بشر از ذکر آن امتناع دارد، تصریح نمی‌کند، ازقبیل: مباشرت، مراوده، إفضاء، إتیان و ...، چراکه دعوت قرآن بر پایه ادب و استدلال منطقی استوار است و اشکال این دست از مغرضان به فهم خودشان بر می‌گردد.
Diari Bidgoli M, Moradi Kiasara`i S M K. A Study of Commentators` Views on observance of Politeness and Chastity in the Quranic Words. مطالعات تفسیری 2019; 9 (36) :47-66 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-1198-fa.html
دیاری بیدگلی محمدتقی، مرادی کیاسرائی سعید. بررسی دیدگاه مفسران در خصوص
رعایت ادب و عفت در بیان الفاظ آیات قرآن. نشریه علمی مطالعات تفسیری. 1397; 9 (36) :47-66
.jpg)
