تفسیر تطبیقی و تحلیلی آیه امامت در تفاسیر فریقین
|
نسرین کردنژاد، زهره شریعت ناصری، محمدهادی مفتح |
دانشگاه قم |
|
چکیده: (3826 مشاهده) |
از آیات مورد استناد شیعه در اثبات عصمت امام و تنصیصی بودن مقام امامت، آیه 124 بقره است. استناد به ادله لفظی همچون اطلاق فراز «لاینال عهدی الظالمین»، تناسب این فراز از آیه، بهعنوان پاسخ خدا، با درخواست ابراهیم× و نیز ادله عقلی از جمله دلایلی است که مفسران شیعه بر مدعای خود اقامه نمودهاند. در مقابل، مفسران اهل سنت با حمل لفظ «اماماً» به «نبیاً»، تنصیصی بودن مقام نبوت و عصمت نبی را برداشت کردهاند. از بررسی در تفاسیر اهل سنت بهدست میآید که اغلب مفسران اهل سنت به منظور اثبات اعتقاد خود؛ مبنی بر بهحق بودن خلافت شیخین و رد دیدگاه مفسران شیعه، به تأویل آیه دست زدهاند. نادرستی این تأویل با ادله محکمی که مفسران شیعه بیان داشتهاند، اثبات شده است. |
|
واژههای کلیدی: آیه 124 بقره، آیه امامت، ظالمین، تفسیر تطبیقی |
|
متن کامل [PDF 242 kb]
(805 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/2/28 | پذیرش: 1393/10/27 | انتشار: 1396/2/19
|
|
|
|