1- دانشگاه اراک 2- دانشگاه قم ، t_hasani@yahoo.com
چکیده: (900 مشاهده)
تجسٌم، تجسّد و یا تمثّل عمل، تعابیری است که گرچه مضمون آن با صراحت در آیات و روایات مطرح شده اما این اصطلاح در متون روایی و آیات قرآن دیده نمی‌شود. طبق آیات قرآن کریم، مراد از تجسم اعمال این است که جزای اعمال انسان‌ها، صورت باطنی و ملکوتی همان اعمال دنیوی آنهاست و جزا و عمل اتحاد و عینیت دارند. اهمیت این موضوع را می‌توان از دو جهت بررسی کرد؛ یکی از جهت پاسخگویی به شبهاتی که با معاد و عدل الهی در کیفر گناهان مرتبط است و جهت دیگر، اثر تربیتی آن است؛ بدین‌صورت که انسان اگر ایمان داشته باشد که عمل وی از بین نرفته و از او جدا نخواهد شد، مراقبت بیشتری بر اعمالش خواهد داشت. این نوشتار به طرح دیدگاه دو مفسر معاصر؛ علامه طباطبایی و علامه فضل‌الله به‌عنوان دو تن از موافقان و مخالفان نظریه تجسم اعمال، به روش تطبیقی پرداخته و با نقد و بررسی ادله آنها در نهایت دیدگاه علامه طباطبایی را تقویت می‌کند.
emami M, hasani baferani T. An Interpretive Analysis of the Verses of the Embodiment of Human Deeds in the Commentaries of Al-Mizana and Min Wahy-i al-Qur'an. مطالعات تفسیری 2022; 12 (48) : 13 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-1691-fa.html
امامی معصومه، حسنی بافرانی طلعت. تحلیل تفسیری آیات تجسم اعمال در تفاسیر المیزان و من وحی القرآن. نشریه علمی مطالعات تفسیری. 1400; 12 (48) :258-243
.jpg)
