1- دانشگاه فردوسی مشهد ، javadnasirivatan@gmail.com 2- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (2966 مشاهده)
در قرآن کریم دو واژه مترادف‌نمای «عَبَس» و «بَسَر» در آیه بیست‌ودوم سوره مدّثّر: «ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ» آمده است. واژه‌شناسان و مفسران برای معنای این دو واژه أقوالی را بیان کرده‌اند؛ چنانکه برای «عبس» سه معنا و برای «بسر» یازده معنا بازگفته‌اند که نشان‌دهنده إختلاف نظر میان آنان است. در این مقاله برای روشن‌شدن معنای این واژه‌ها ضمن مراجعه به منابع لغوی و دریافت معانی صحیح واژه، به بررسی دیدگاه‌های مفسران با توجه به سیاق آیه پرداخته شده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که مناسب‌ترین تعبیر در این سیاق برای «عَبَسَ» أخم‌کردن و برای «بَسَرَ» مکث و ایستادن همراه با تفکّر است. این نظریه افزون بر هماهنگی با سیاق و أقوال برخی از واژه‌شناسان و مفسران، به دفع شبهه ترادف نیز می‌پردازد.
