|
بررسی دیدگاه تفسیری علامۀ طباطبایی در خصوص حمل قرآن بر خلاف ظاهر
|
محمد مرادی۱   ، محمدابراهیم برادران*۲ |
۱- استادیار ا گروه علوم قرآنی، دانشگاه قرآن و حدیث، تهران، ایران
۲- دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه قرآن و حدیث، تهران. ایران ، mahdimahdi6268@gmail.com |
|
|
چکیده: (۲۶۶ مشاهده) |
| یکی از مسئله‌های بنیادین حوزۀ تفسیر کلام خدا، چگونگی کشف منظور متن است. گروهی برای آن، تمسک به ظاهر و گروهی دیگر تأویل متن و گروهی تلفیق آن دو را راهکار می‌دانند. مقاله حاضر کوشیده است تا به روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع تفسیری دو طیف تفسیری سنی و شیعی، نخست به دو تفکر عمده در تفسیر قرآن؛ یعنی تاویل‌گرایی و ظاهرگرایی اشاره نماید و ابتکار علامۀ طباطبایی را که تفسیر درست را تمسک و استناد به ظواهر الفاظ می‌داند تبیین نماید، و در پی آن، ریشه‌های روآوری مفسّران به حمل آیات قرآن بر خلاف ظاهر از دیدگاه نگارندۀ المیزان بررسی و در معرض دید علاقه‌مندان به مباحث تفسیری قرار دهد. این نوشته با استقراء در تفسیر المیزان، موارد متعددی از ریشه‌ها و علل این روآوری به خلاف ظاهر، از جمله: تأویل نحوی را بازتاب داده، که از دیدگاه نویسندۀ المیزان، همه از مصادیق تفسیر به رأی است. |
|
| واژه‌های کلیدی: حمل کلام بر خلاف ظاهر، تفسیر به رأی، تأویل نحوی، تفسیر المیزان، سید محمد حسین طباطبائی. |
|
|
متن کامل [PDF 467 kb]
(۱۱۹ دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/1/8 | پذیرش: 1403/4/31 | انتشار: 1403/9/11
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
