1- استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه صنعتی شاهرود ، ali15as51@shahroodut.ac.ir 2- استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، دانشکده علوم قرآنی شاهرود، ایران، شاهرود. 3- استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم،شاهرود، ایران،
چکیده: (48 مشاهده)
قرآن کریم که سخن حکیمانه خداوند است، هر جمله و عبارتش بر اساس هدفی انتخاب و در جایگاه مخصوص خود قرار گرفته و هر کدام از اجزاء ضمن این که خود رساننده معنایی است با دیگر اجزاء نیز در تناسب لفظی و معنایی دقیقی است. در این میان عبارات و جملات پایانی آیات که آنها را «فواصل» میخوانند و خصوصاً اسماء و صفات الهی جایگاهی ویژه داشته و انتخاب و گزینش اعجازگونه آنها در ارتباطی تام و وثیق با محتوای آیات است. «شدید العقاب» یکی از اوصاف الهی است که به صورت محدود در پایان برخی آیات درباره مشرکان، اهل کتاب و مسلمانان آمده است. آمدن این وصف در ارتباط با کفار و اهل کتاب طبیعی است؛ اما جای سؤال است که چرا این وصف در پایان آیاتی آمده است که مؤمنین مورد خطاب قرار گرفتهاند؟ این عبارت در باره چه افراد و موضوعاتی است؟ این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و تدبری در پی پاسخ به این پرسشها است و در نتیجه روشن میشود که این وصف علاوه بر اینکه تهدیدی برای کفار و مشرکان میباشد، برای مومنان و مسلمانان نیز در موضوعاتی مانند حج و فیء و قبول امر و نهی پیامبر و در حوادثی که فتنههای فراگیر را ایجاد کرده و باعث تبدیل نعمتهای بزرگی مثل ولایت میشود، نیز انذار و هشدار است.