1- دانشگاه معارف اسلامی، قم، ایران ، fazeli.alireza14@gmail.com 2- استادیار، مدرسی معارف قرآن و حدیث، دانشگاه معارف اسلامی، قم، ایران
چکیده: (12 مشاهده)
یکی از رویکردهای مدرن در زمینه قرآنشناسی، مطالعه ساختارهای جدید نظم قرآن کریم است که در این زمینه، پژوهشهای مبتنی بر نظم متقارن، جایگاه خوبی را به خود اختصاص دادهاند. در این راستا، روش توصیفی-تحلیلی مورد استفاده قرار میگیرد و در این مقاله، به بررسی رویکرد «ریموند فرین»، قرآنپژوه معاصر، با تمرکز بر تحلیل بلاغی سوره آل عمران پرداخته میشود. در این مقاله، ابتدا مفهوم نظم متقارن معرفی شده و سپس دیدگاه ریموند فرین در مورد نظم سوره آل عمران بیان و نقد و بررسی شده است. ریموند فرین سوره آل عمران را به هفت بخش تقسیم کرده و بین بخشهای مختلف سوره، به صورت ساختار دائره ای یا ترکیب حلقوی، ارتباط برقرار کرده و یک مدل کلی و فراگیر از ارتباط بخشهای سوره ارائه کرده است. در بررسی دیدگاه ریموند فرین در نظم ساختاری سوره آل عمران، انتقادات متعددی وجود دارد. اولاً، مدل ایشان بسیار مختصر و کوتاه است و باید به جزئیات متنوع تر توجه کنند. دوماً، بهتر بود که ابتدا به مبانی تقسیم بندی اشاره کرده بودند. سوماً، شواهد ارائه شده برای اثبات تقارن در بخش C و C’ سوره ناکافی است. چهارم اینکه به برخی از تقارن های لفظی و محتوایی در بخش های A و A’ اشاره نکرده است و درنهایت فرین از جهت ترکیب حلقوی و مضمونی به سوره پرداخته و به ترکیب خطی و لغوی و تکرار واژگان که نقش بسزایی در فهم ترکیب مضمونی دارد، توجه نداشته است ولی در عین حال فرین بر ترتیب آیات و سورههای قرآن کریم تأکید دارد.