[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
مقالات آماده انتشار::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نرخ پذیرش
مقالات منتشر شده: 563
نرخ پذیرش: 20.1
نرخ رد: 79.9
..
google scholar
..
سامانه جامع نشریات کشور
..
پرتال نشریات علمی
..
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام
..
پایگاه مجلات تخصصی نور
..
بانک اطلاعات نشریات کشور
..
پایگاه برای مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی
..
فهرست موضوعی مقالات نشریه
..
..
:: پاییز ::
برگشت به فهرست مقالات برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی تفسیر آیه «وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی» بر مبنای تبارشناسی داستان موسی(ع) و جبرئیل
کامران اویسی*
دانشیار گروه معارف قرآن و حدیث دانشگاه معارف اسلامی ، oveysi@maaref.ac.ir
چکیده:   (46 مشاهده)
سرگذشت حضرت موسی (ع) درسوره­های متعدد و از زوایای مختلفی بیان شده است. در آیه بیست و هفتم سوره طه، آغاز رسالت ایشان و درخواست آن حضرت مبنی بر رفع گره زبان مطرح می­شود. معلول دانستن لکنت زبان به سبب ماجرای ذغال و طلا در کودکی موسی(ع)، با توجه به تبارشناسی آن تا تفاسیر یهودیان از تورات و تلمود و میدراش، تفسیری اسرائیلی از آیه تلقّی می­گردد. با توجه به ظاهر آیه، بیان لکنت زبان آن حضرت، شبهاتی مبنی بر تناقض عیوب جسمانی با مقام نبوت و ناکارآمدی آن در مقام تبلیغ القاء می­نماید. در این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی سعی برآن است تا با بررسی تفاسیر فریقین، دلالت آیه مذکور بر نقص حضرت موسی(ع) یا عدم آن روشن گردد. برخی مفسران اسباب غیر جسمانی برای لکنت زبان موسی (ع) ذکر نموده­اند؛ مانند خوف از قبطیان، التزام به عدم تکلم با غیر خدا به وسیله زبانی که با خدا سخن گفته، افصح بودن هارون (ع) نسبت به موسی(ع). اما اکثر آنان بر مبنای روایت جمره، سببیت نقص جسمانی اعم از مادرزادی و یا عارضی را پذیرفته­اند. این روایت علاوه بر مشکل سندی، در دلالت نیز با ادلّه قرآنی و روایی معتبر، ناسازگار است. در صورت تفسیر آیه نامبرده بر اساس روایت مذکور، باید با قول به رفع آن بر اثر دعای موسی (ع) از استقرار شبهه احتراز نمود.
 
واژه‌های کلیدی: آیه بیست و هفتم سوره طه، داستان موسی(ع) و جبرئیل، روایت جمره، شبهه عصمت، لکنت موسی(ع).
متن کامل [DOCX 643 kb]   (1 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/11/7 | پذیرش: 1403/6/13 | انتشار: 1403/12/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
برگشت به فهرست مقالات برگشت به فهرست نسخه ها
فصلنامه علمی مطالعات تفسیری Journal of The Holy Quran And Islamic Texts
Persian site map - English site map - Created in 0.07 seconds with 56 queries by YEKTAWEB 4680