استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه قم، قم، ایران؛ سطح چهار، حوزه علمیه قم، ایران. ، smm.nabavian@yahoo.com
چکیده: (115 مشاهده)
قرآن کریم به عنوان مهم ترین منبع دین اسلام، برای معاد و حیات پس از مرگ، اهمیت ویژه ای قائل شده است و بر وقوع مَعاد و کیفیت آن تأکید کرده اند. اکثر اندیشمندان مسلمان معتقدند معاد از منظر قرآن کریم هم روحانی است و هم جسمانی، ولی در کیفیت معاد جسمانی با یکدیگر اختلاف نظر دارند. برخی معاد جسمانی را با جسم عنصری و برخی دیگرآن را با جسم مثالی تصویر کرده اند. این نوشتار بر آن است کهمعاد جسمانی با جسم عنصری را از منظر قرآن کریم بررسی کرده و به اثبات رساند، از این رو، پس از معناشناسیِ واژههای مَعاد، جسمانی و عنصری، با تحلیل و بررسی پنج دسته آیات قرآن، این مدعا را با روش تفسیری به اثبات می رساند. این پنج دسته آیات عبارتند از: دسته اول، آیات ناظر به خروج انسان ها از قبر یا زمین؛ دسته دوم، آیات ناظر به بعث و برانگیخته شدن انسان ها از قبر؛ دسته سوم، آیات ناظر به مردود دانستنِ ادعای مُنکرانِ بازگشت جسم عنصری؛ دسته چهارم،آیات ناظر به تشبیه معاد به زنده شدن مردگان در دنیا و دسته پنجم، آیات ناظر به تشبیه معاد به زنده شدن زمین پس از مرگ.