فعل «حیی» در باب استفعال در 6 آیه، ترسیم گر رفتار فرعونیان با بنیاسرائیل و کشتار بی رحمانه فرزندان آنهاست که در صیغههای مختلف و در قالب افعال «یَسْتَحْیُونَ، اسْتَحْیُوا، نَسْتَحْیِی ویَسْتَحْیِی» به کار رفته که در همه این موارد، واژه «نساء» به عنوان معمول، بعد از آنها ذکر شده است. افعال مذکور در بسیاری از تفاسیر و ترجمه ها، در معنای فعل «بقی» و با داشتن مفهوم طلب در باب استفعال، در معنای «زنده نگه داشتن» زنان تبیین شده است. افزون بر آن، برخی از تفاسیر نیز، واژه «نساء» را در آیات مورد بحث، در معنای «بنات: دختران» متصور شدهاند. پژوهش حاضر بر آنست تا از طریق فهم معنای واژگانی آیات و نیز توجه به معنای ریشه کلمه و سیاق آیات و همچنین بهره گیری از منابع تاریخی و روایی، معنایی جامع و کامل از فعل «یستَحیونَ» و مشتقات آن از آیات بدست آورد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که با توجه به شواهد تاریخی و منابع روایی و نیز آیات قرآنی در تبیین رنج و عذابی که بر بنی اسرائیل تحمیل شده بود، معنای «طلب حیای زنان» و «بی آبرو کردن و هتک حرمت آنان»، به قصد یافتن نوزادان پسر، قریب به صحت است. ضمن اینکه تفتیش بدنی و مراقبت شدید از زنان باردار و پاره کردن شکم آنان، با معنی «زنده نگه داشتن زنان به قصد خدمتکاری و کنیزی» از افعال مذکور، نمی تواند گویای وضعیت بغرنج و عذاب آوری باشد که در آیات قرآن با عبارت «یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ» از آن تعبیر شده است.