با نگاه آغازین به ظاهر آیه «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ» در مقایسه با آیات قتال و جهاد ابتدایی و آیات تهدید غیرمسلمانان به مجازات و آیات عدم پذیرش ادیان دیگر به جز دین اسلام و آیه مباهله، این احتمال میرود که گویا اسلام برخلاف حق انتخاب و آزادی، در پی تحمیل عقیده است و این شائبه میتواند به تزلزل اعتقادی و ضعف پایبندی مسلمان و گریز غیر مسلمان از آیین حق منجر گردد. ازاینرو در این نوشته تحقیقی ـ توصیفی از باب دفع دخل مقدر از بین آیات تعارضنما، آیه مباهله به لحاظ چند وجهی بودن آن برگزیده شده و با مطالعه منابع تفسیری و با ادلهای متقن، ضمن رفع شبهه مشخص شد که آیه «لا إکراهَ» با رویکرد فلسفی ـ کلامی بر إجبار ناپذیربودن عقیده که أمر درونی است، تأکید نموده ولی آیه مباهله با رویکرد سیاسی ـ أمنیتی در تلاش است تا ضمن افشاگری و راستآزمایی، بر أمنیّت نظام اسلامی بیفزاید و افکار عمومی را برای حاکمیّت اهل بیت^ و امامت ِپس از رحلت پیامبراکرم| فراهم سازد؛ نه آنکه بخواهد مسیحیان را از آیین خود برگرداند. بنابر این هیچ تعارضی میان این دو آیه وجود ندارد.
Rafiei Movahhid M. An Exegetic Study of the Probable Conflict between the Verse "La Ikraha Fi Al-Din" and the Verse Mubahilih. مطالعات تفسیری 2022; 13 (51) : 4 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-2346-fa.html
رفیعی موحد مهدی. بررسی تفسیری احتمال تعارض آیه «لا إکراهَ فی الدین» با آیه مباهله. نشریه علمی مطالعات تفسیری. 1401; 13 (51) :67-86