منزلت و جایگاه اهل بیت علیهم السلام در قرآن کریم یکی از موضوعاتی است که در نهجالبلاغه از آن سخن به میان آمده است؛ موضوعی که توجه به آن از دو حیث «عترتشناختی» و «قرآنشناختی» مهم ارزیابی میشود.
عبارت «فانزلوهم باحسن منازل القرآن» در خطبه 86 و «فیهم کرائم القرآن» در خطبه 153 دو شاهد موضوعاند که واکاوی دلالی و مفهومی آنها، از وجوه معنایی عمیق و دقیقی حکایت دارد که از نگاه بیشتر مترجمان و شارحان پنهان مانده و به تبع آن، به نکات معرفتشناختی آنها در حوزه منزلت اهل بیت^ اشاره نشده است. به نظر میرسد درنگ سندی درباره «فیهم کرائم القرآن» و نسخهپژوهی آن هم مغفول مانده است.
نویسنده در این مقاله میکوشد با پردازش شواهد یادشده، تصویری درست و شایسته از منزلت قرآنی اهل بیت^ در کلام امیرمؤمنان× ارائه دهد.