|
بررسی دیدگاه مفسران در تفسیر «فطر / فطرت» با تأکید بر روابط جانشینی و همنشینی
|
علیرضا نوبری*   |
| دانشگاه تهران ، a.nobari@ut.ac.ir |
|
|
چکیده: (878 مشاهده) |
فطرت از واژگان کلیدی قرآن در حوزه انسان‌شناسی به‌طور خاص و هستی‌شناسی به‌طور عام است، ازاین‌رو از گذشته تاکنون مکاتب کلامی، فلسفی، عرفانی، تفسیری و روایی به آن پرداخته‌اند. پژوهش حاضر با بررسی تفاسیر موجود، با رویکرد تفسیری قرآن به قرآن و تأکید بر مباحث جانشینی و همنشینی، مفهوم فطرت را در کاربردهای قرآنی تبیین کرده است. این روش با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی تلاش می‌کند زوایای پنهان یک مفهوم را با فرایندی مشخص بازشناسی کند. با بررسی واژه « فطر / فطرت» در تفاسیر موجود و تحلیل آن، روشن گردید این واژه ضمن همنشینی با صفات ربوبیت، ولایت، توحید و رازقیت و جانشینی واژگان سنت، انشقاق و انفراج از آن، دربرگیرنده مفهومی نزدیک به مفهوم سنت است. از این رو، فطرت در قرآن بیانگر وجود نظم و انتظام در هستی است. چنین انتظام معناداری در درون انسان نیز منطبق بر نظام هستی مفطور شده است؛ نظامی که در شکل روابط علّی میان پدیده‌ها ظاهر می‌گردد.
واژگان کلیدی |
شماره‌ی مقاله: 12 |
| واژه‌های کلیدی: فطر، فطرت، واژگان همنشین، واژگان جانشین. |
|
|
متن کامل [PDF 385 kb]
(388 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/1/16 | پذیرش: 1400/7/22 | انتشار: 1401/4/31
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
