|
راهکارهای حلّ تعارض ظاهری عرفی بودن و ذوبطون بودن زبان قرآن؛با تأکید بر تفسیرآیه 103 نحل
|
سکینه چمن پیما1   ، عباس همامی* 2، ابراهیم کلانتری3 |
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحدمرکزی
2- دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی ، ah@hemami.net
3- دانشگاه تهران |
|
|
چکیده: (1447 مشاهده) |
| بسیاری از قرآن‌پژوهان با تکیه بر تفسیر آیات متعددی که زبان قرآن را «عربی مبین» و قرآن را «بیانٌ لِلناس» اعلام کرده‌اند، به «عرفی بودن زبان قرآن» نظر داده‌اند. از سوی دیگر همین اندیشمندان با تکیه بر روایات تفسیری و ظهور برخی از آیات دیگر به «ذوبطون بودن قرآن» معتقد شده‌اند. پذیرش توأمان این دو، به نوعی تعارض ظاهری می‌انجامد. این پژوهش که از نوع کتابخانه‌ای است و به روش توصیفی، تحلیلی به انجام می‌رسد ابتدا به تبیین تفسیر آیات مرتبط می‌پردازد و سپس راهکارهای پنجگانه‌ای را برای حل آن پیشنهاد می‌کند. نتیجه به‌دست آمده از این راهکارها آن است که بطون قرآن نیز بخشی از همان معارف و مقاصد نهفته در درون آیات نازل شده به زبان عرفی است، که طی فرایند مشخصی بر مخاطبان وحی مکشوف می‌شوند. |
|
| واژه‌های کلیدی: آیه 103 نحل، زبان عرفی، ذوبطون بودن، تعارض ظاهری. |
|
|
متن کامل [PDF 298 kb]
(633 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/6/18 | پذیرش: 1400/1/28 | انتشار: 1400/4/28
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
