1- دانشگاه علوم پزشکی قم ، sh_khansanami@yahoo .com 2- دانشگاه قرآن و حدیث
چکیده: (2794 مشاهده)
آیه 124 سوره بقره از آیات مورد بحث در موضوع امامت است. بسیاری از مفسران اهل سنت، امامت در این آیه را از نظر لغوی به معنای مقتدا و پیشوا دانسته و در مورد حضرت ابراهیم× به معنای پیشوای دینی یا پیشوای در دین و مترادف با معنای نبوت گرفته‌اند. علامه طباطبایی با استناد و استفاده از دیگر آیات قرآن کریم، دیدگاه‌های مطرح در میان مفسران اهل سنت در باره ترادف معنایی امامت با نبوت را مورد انتقاد قرار داده است و با طرح تفسیر هدایت انبیا به ارائه طریق و تفسیر هدایت امامان به ایصال الی المطلوب، با محور قرار دادن آیه ابتلی نظریه نوینی را در باب معرفت امام گشوده است. این نظریه مورد مناقشه برخی از محققان واقع شده است که مقاله حاضر می‌کوشد ضمن تبیین دیدگاه علامه طباطبایی به برخی از اشکال‌ها پاسخ دهد.
Khansanami S, Khansanami F. Analyzing Imamate Concept in the Verse of Ibtila, Tried, from AllamehTabatabaie's Viewpoint. مطالعات تفسیری 2014; 5 (19) :87-110 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-1421-fa.html
خان‌صنمی شعبانعلی، خان‌صنمی فاطمه. تحلیل مفهوم امامت در آیه «ابتلی» از دیدگاه علامه طباطبایی. نشریه علمی مطالعات تفسیری. 1393; 5 (19) :87-110
.jpg)
