قرآن کریم به عنوان اصلی‌ترین مصدر تشریع اسلامی در خلال آیات خود به بیان کلیاتی از احکام فقهی پرداخته است. ازاین‌رو نخستین منبع استناد و استخراج احکام میان فقیهان فریقین است. پژوهش حاضر بررسی مقایسه‌ای میان دو دیدگاه فقهی فریقین در آیات الاحکام حج است. به‌رغم آن که در ظاهر به نظر می‌رسد میان این دو گروه در استنباط احکام شرعی از آیات قرآن ناهمسویی و ناهمگونی‌های برجسته و چشم‌گیری وجود دارد، اما بررسی‌های دقیق و موشکافانه حاکی از همسویی و همگرایی آنان در احکام حج است. به‌گونه‌ای که در مواردی آراء شیعه امامی و برخی از مذاهب چهارگانه اهل سنت از هیچ گونه اختلافی برخوردار نیست. این تطابق بین شیعه و مذهب حنفی زیادتر بروز کرده است؛ زیرا پایه‌های استدلال این دسته در فقه همانند شیعیان امامی مبتنی بر روایات برگرفته از ائمه معصوم^ و براهین عقلی بوده و می‌توان ادعا کرد که از متانت و استواری بیشتری نسبت به سایر مذاهب چهارگانه اهل سنت برخوردار است.
.jpg)
