1- دانشگاه میبد یزد 2- دانشگاه سیستان و بلوچستان ، dr.hasoomi@theo.usb.ac.ir
چکیده: (3672 مشاهده)
در آیات متعددی از قرآن کریم به مسئله نجوم و رخدادهای اجرام آسمانی اشاره و مسائلی چون؛ روابط، فعل و انفعال‌های أجرام و محیط نگه‌دارنده آنها مطرح شده است. ازجمله این آیات، آیه 40 سوره یس و 33 سوره انبیاء است که با گزینش واژگانی مشخص و هدفمند، ویژگی موقعیتی و حرکتی خورشید و ماه را بیان کرده است. نوشتار حاضر به روش توصیفی ـ تحلیلی و با تکیه بر نظریه حجم‌داری فضا تلاش دارد تا موقعیتی که آیات فوق مفهوم‌سازی کرده است را تبیین کند. با توجه به اینکه این آیات مسئله‌ای علمی را مطرح کرده است، بررسی آنها با این رویکرد لازم و ضروری به‌نظر می‌رسد. طبق بررسی‌های انجام‌یافته، آیات فوق با کاربرد حرف «فی» حجم‌داری فضا و با واژه «فَلَک» سطح ثابت دارای برجستگی و با واژه «یَسْبَحُون» حرکت ماه و خورشید در سطح فضا را مفهوم‌سازی می‌کند. این تفسیر با تکیه بر نظریه حجم‌داری فضا و فقط به‌عنوان یک احتمال در تفسیر آیات فوق مطرح می‌شود.
Tavakolnia M, Hosumi W A. The Interpretive Analysis of the Verse "کُلٌّ فی فَلَکٍ یَسْبَحُون"
(All glide along, each in its own orbit)
in Light of the Theory of Volume of Space. مطالعات تفسیری 2019; 10 (37) :101-118 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-1352-fa.html
توکل نیا مریم، حسومی ولی الله. تحلیل و بررسی آیه «کلٌّ فی فَلَک یسْبَحُون»
با توجه به نظریه حجم‌داری فضا. نشریه علمی مطالعات تفسیری. 1398; 10 (37) :101-118
.jpg)
