1- دانشگاه حکیم سبزواری 2- گروه معارف اسلامی دانشگاه حکیم سبزواری ، shkhatami56@gmail.com
چکیده: (2921 مشاهده)
یکی از قصص قرآن که در آن به عاقبت اقوام اشاره شده، داستان قوم ثمود است. خدای متعال هنگامی که می‌خواهد عملی که نشان از بی‌تقوایی و عدم اطاعت قوم ثمود از حضرت صالح× دارد، را بیان نماید، به تراشیدن «بیوتی» در دل کوه‌‌ها اشاره می‌فرماید، که حالت قوم ثمود در آن بیوت، با واژه «فارهین» وصف گردیده است. به نظر می‌رسد تبیین دقیق‌تر این واژه‌‌‌ها ـ بیش از آنچه تاکنون در تفاسیر قرآن بیان شده است ـ نیازمند تأمل در مکان زندگی قوم ثمود است، که این بررسی از طریق مطالعه آثار متعلق به قوم ثمود و سنگ‌نگاشته‌‌های موجود از آنها در منطقه حجر انجام می‌گیرد. در این تحقیق می‌توان به نشانه‌های معابدی دست یافت که محل پرستش بت‌های قوم ثمود بوده و با خانه‌‌های سنگی به‌جای‌مانده از آنها انطباق زیادی دارد. در واقع با توجه به آیاتی از قرآن و شواهدی از سرزمین حجر می‌توان گفت: مراد از «بیوت» در آیات مربوط به قوم ثمود، پرستشگاه‌هایی برای بت‌‌ها است که قوم ثمود در آن عبادتگاه‌‌ها به عیش و نوش و رقص مقدس با حالت برهنگی آیینی و روسپی‌گری در هنگام پرستش خدایان می‌پرداخته‌اند و به این ترتیب دلیل وقوع عذاب و مراد از « فارهین» در آیه روشن‌تر می‌گردد و خدای متعال آن را به‌عنوان عبرتی برای تمام مردم در همه زمان‌‌ها بیان می‌نماید.
Khatami S J, Khatami S S. A Search in the Extensions of the Words Buyut and Farihin in the Verse 146 of Shoara. مطالعات تفسیری 2019; 9 (36) :153-170 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-1205-fa.html
خاتمی سید جواد، خاتمی سیده سمیه. واکاوی مصادیق واژه‌های «بُیُوت» و «فارِهِین» در آیه 146 شعراء. نشریه علمی مطالعات تفسیری. 1397; 9 (36) :153-170
.jpg)
