%0 Journal Article %A Gholami Dehagh, Ali i %T A Critique on the Interpretive Narrations of the Quran in Proving the Imamate of the Pure Imams With an Emphasis on Verse 36 of Surah At-Taubah %J Scientific Journal Commentary Studies %V 6 %N 24 %U http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-323-fa.html %R %D 2016 %K Verse 36 of Surah At-Taubah, Imamate, Interpretation of Verses, the Twelve Months, The Sacred Months, The Twelve Imams, %X امامت ائمه دوازده‌گانه از باورهای اصلی شیعه امامیه است. این عقیده مستند به مبانی عقلی،‌‌ آیات و روایات است. در این میان برخی علمای شیعه با استناد به روایاتی اندک به تاویل آیه «إ‌ِنَّ عِدَّهَ الشُّهُور‌ِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْرا ...» پرداخته‌اند تا برای اثبات دوازده‌گانه بودن امامان شیعه استفاده نمایند. آنان «سال» را به رسول خدا’، «شهور اثنا عشر» را به ائمه دوازده‌گانه و «اربعه حرم» را به چهار امامی که نامشان علی× است، تأویل کرده‌اند. امروزه نیز برخی با استناد به همین روایات درباره «امامان دوازده‌گانه در قرآن» دست به تألیف زده‌اند. این تأویل‌های نامناسب و پیچیده این باور مهم و اساسی شیعه را با آسیب مواجه می‌سازد. در این مقاله سند روایات مزبور و منابع آنها بررسی شده و با اثبات عدم اعتبار برخی از آنها، ضعف سند، عدم تطابق با مبانی عقلانی و بهره نجستن مفسران و متکلمان بزرگ شیعه از تأویل آیه فوق،‌ بی‌نیازی اثبات امامت از چنین تأویل‌هایی مشخص شده است. %> http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-323-fa.pdf %P 123-140 %& 123 %! %9 Research %L A-10-1-41 %+ Islamic M’arif Department from Isfahan University of Medical Sciences %G eng %@ 2228-7256 %[ 2016