۲ نتیجه برای مصلایی پور یزدی
امین عباس پور، عباس مصلایی پور یزدی،
دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
قرآن کریم در آیه: «وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَهً لِّلنَّاسِ وَ أَمْنًا» به امن بودن بیت‌الله الحرام اشاره دارد. درباره معنای دقیق این آیه و آیات نظیر آن، نظرهای گوناگونی در میان مفسران مطرح شده است. برخی با استناد به آیات متناظر و روایات، و برخی با تکیه بر امور تجربی و حسی به تبیین دیدگاه خود پیرامون مفهوم امنیت، منشأ آن، دلیل وجود امنیت و ... پرداخته‌اند. موضوع مورد بررسی در این نوشتار، بررسی آراء مفسران فریقین درباره آیات مرتبط با حرم امن الهی و تحلیل نظرات ایشان و در نهایت، تبیین معنای روایی این عبارت است؛ معنایی که بر دو پایه استوار است: امنیت دین و امامت. این دو مؤلفه که از متن روایات برآمده است، مفهوم امنیت در عبارت «حَرَمًا آمِنًا» را به‌معنای امنیت دینی امامت‌محور سوق می‌دهد.
عباس مصلایی پور یزدی، مهدی کهکی،
دوره ۱۳، شماره ۵۰ - ( تابستان ۱۴۰۱ )
چکیده
توجه به روایات تفسیری در ذیل آیات، تشکیل «خانواده حدیث» و نیز دقت در نوع دستوری عبارات و واژگان در زبان عربی و نقش آنها در جمله، از جمله راهکارهای فهم دقیق آیات قرآن کریم است. یکی از این موارد، دقت در ترکیبات اضافی (مضاف و مضاف الیه) در زبان عربی است که انواع مختلفی دارد و گاهی ظاهر الفاظ، به دلایل گوناگون از جمله إعراب تقدیری و اضافه موصوف به صفت، مخاطب را در صورت عدم دقت به چنین مواردی، دچار اشتباه ساخته و از فهم مراد دقیق متن باز میدارد. این مطالعه سعی دارد تا با کاربست این موارد در آیه ۶۱ سوره توبه و با تکیه بر تعبیر «... قل أذن خیر لکم ...» کارآیی آنها را در ترجمه و فهم متون دینی روشنتر سازد. بر این اساس, تعبیر «أذن خیر» نوعی ترکیب اضافی (اضافه موصوف به صفت) است که به معنای خوش‌بین بودن پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نسبت به افراد جامعه می‌باشد و مراد از آن با توجه به روایات، ارتباط تنگاتنگ ایشان با امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) و توجه ویژه نسبت به آن حضرت است.
.jpg)
