[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
مقالات آماده انتشار::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
نرخ پذیرش
مقالات منتشر شده: 571
نرخ پذیرش: 20.2
نرخ رد: 79.8
..
google scholar
..
سامانه جامع نشریات کشور
..
پرتال نشریات علمی
..
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام
..
پایگاه مجلات تخصصی نور
..
بانک اطلاعات نشریات کشور
..
پایگاه برای مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی
..
فهرست موضوعی مقالات نشریه
..
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۲ نتیجه برای رضانژاد

عزالدین رضانژاد، رمضان پای برجا،
دوره ۷، شماره ۲۵ - ( بهار ۱۳۹۵ )
چکیده

رجعت، به‌معنای بازگشت جمعی از انسان­ها به دنیا پس از مرگ و پیش از قیامت، یکی از آموزه‌های اعتقادی شیعه است که با مهدویت، حوادث آخرالزمان، ظهور قائم و قیام او پیوندی ناگسستنی دارد. دانشمندان شیعه برای اثبات این آموزه دلایل معتبری اقامه کرده­اند که یکی از آنها، آیه ۸۳ سوره نمل است. این آیه با توجه به روایات اهل بیت^، بر محشور شدن عده­ای از افراد در دنیا دلالت دارد. مفسران و علمای شیعه، با کمک روایات و اجماع امامیه این آیه را بر رجعت تفسیر می­کنند، اما مفسران اهل سنت، آیه مذکور را دلیل برپایی قیامت و حشر همگانی دانسته­اند. بر اساس آیات دیگر قرآن در قیامت کبری همه انسان­ها محشور می­شوند. بنابر این روزی که همه خلائق محشور می­شوند، غیر از آن روزی است که گروهی محشور می­گردند.


محمدعلی فلاح علی‌آباد، عزالدین رضانژاد،
دوره ۷، شماره ۲۶ - ( تابستان ۱۳۹۵ )
چکیده

بهره‌گیری از آیات الهی کتب مقدس، از مهم‌ترین شگرد‌های فرقه‌های انحرافی است. این بهره‌گیری به جهت موجه جلوه‌دادن عقاید فرقه‌ای، با سوء‌استفاده از جایگاه آیات الهی نزد معتقدین است که اغلب با تفسیر به رأی و تأویل بدون دلیل آیات الهی همراه است. بهائیت آیه ۵ سوره سجده را در جهت اهداف فرقه‌ای، دال بر پایان دین اسلام و دلیلی بر تثبیت ادعای علی محمد شیرازی و بشارتی بر ظهور وی دانسته است. مقاله پیش رو با روش توصیفی تحلیلی این ادعای بهائیت را مورد بررسی قرار داده است. یافته‌های تحقیق بر آن است که تأویلات بهائیت بر آیه مذکور با ظاهر الفاظ آیه، هیچ تناسبی نداشته و هیچ قرینه‌ای نیز بر آن وجود ندارد و از آنجا که این توجیه به جهت مستندسازی فرقه‌ای انجام پذیرفته، «تفسیر به رأی» است و اشکال‌های متعدد دیگری مانند تناقض‌گویی، کپی‌برداری و استنادات غیر علمی بر این مدعا وارد است.



صفحه 1 از 1     

فصلنامه علمی مطالعات تفسیری Journal of The Holy Quran And Islamic Texts
Persian site map - English site map - Created in 0.08 seconds with 47 queries by YEKTAWEB 4680