مهدی عبداللهی پور، زهره نریمانی، الهه خوش زبان،
دوره ۱۵، شماره ۵۸ - ( تابستان ۱۴۰۳ )
چکیده
ازجمله فرازهای قرآنی، که مفسران در تفسیر آن اختلاف‌نظر دارند، عبارت «وَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ» در آیات ۴۸ سوره طور و ۴۸ سوره قلم و عبارت «فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ» در آیه ۲۴ سوره انسان است؛ بررسی تفاسیر شیعه و سنی در ادوار گوناگون تاریخی حکایت از آن دارد، که عمده مفسران در تفسیر این فراز از آیات سه‌گانه، به خطا رفته و یا دستِ‌کم تفسیری ناقص ارایه نموده‌اند. به‌طورکلی، چهار تفسیر با وجه مشترک تنذیری، برای این عبارت‌های ارائه‌شده که عبارتند از: قضای پروردگار، فرمان پروردگار، امتحان الهی، انذار نسبت به نزول عذاب. این نوشتار که به روش توصیفی ـ تحلیلی سامان یافته در غایت خویش، نشان می‌دهد، هیچ‌یک از این معانی تفسیریِ چهارگانه، معنای امیدبخشی و بشارت الهی را به همراه ندارد، درحالی‌که، براساس سیاق آیات و به‌ویژه به استناد روایات، این حقیقت روشن می‌شود، که اتفاقا این فرازهای قرآنی، دربردارنده یکی از مهم‌ترین بشارت‌های الهی؛ یعنی وعده ظهور حضرت حجت است.
.jpg)
