علی کریم پور قراملکی، هیثم بوعذار،
دوره ۱۲، شماره ۴۶ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
قرآن کریم در آیایی نظیر آیه: «مَن کَانَ یُرِیدُ العزهَ فَللِّه العزَّهُ جَمیعاً» به بیان عزت و سرچشمه آن میپردازد. یکی از مصادیق آسیبها در آیات قرآنی ناظر به عزت، آسیبهای عزتمندی با رویکرد اعتقادی است. این نوع از عزتمندی انسان، در برجستهترین حوزه اعتقادی؛ یعنی مبدأشناسی قابل طرح و پیگیری است؛ چراکه در آیات ناظر به عزت، به این آسیبها و رفع آنها به جهت عدم خدشهدار شدن عزت انسانی، اشارههای بسیاری شده است. با تأمل در این آیات، معلوم میشود که انسان با نبود باور به مبدأ یا اعتقاد به همتا داشتن پروردگار متعال، با آسیبهای دنیوی گوناگونی چون: آلودگی به نفاق و دورویی، وابستگی و دلبستگی به دشمن، ناامیدی به نصرت الهی و ... مواجه میگردد. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی، به دنبال تبیین، تحلیل و تفسیر این آیات است تا با بیان آسیبهای مذکور، زمینه بسیاری از تحولات اجتماعی و فرهنگی در عرصه زندگی دنیوی و اصلاح امور اخروی انسان فراهم گردد.