با توجه به توقیفی بودن ترتیب و نظم آیات در سورهها، ارتباط و همخوانی اسماء الهی با مضامین آیات امری انکارناپذیر است و آمدن آنها در فواصل آیات بر خلاف تصور برخی مغرضان، حکمتآمیز و همراه با دقّت و ظرافت است. دقّت در اسماء حسنای الهی در فواصل آیات سوره انفال، پیوند آنها با همان آیه، با آیه پیشین یا پسین و با محتوای کلی چند آیه و موضوع محوری سوره بهخوبی روشن میشود. موضوع محوری سوره انفال جهاد در راه خدا و امدادهای الهی نسبت به مومنان است و اسماء حسنای الهی در فواصل آیات نیز با آن مرتبط است، برای نمونه اسمهای «عزیز و حکیم» چهار بار در فواصل آیات این سوره تکرار شده است و اشاره به این دارد که خدای متعال به عزتش مومنان مجاهد را یاری داده و به حکمتش یاری خود را بهطرز مناسب عملی مینماید؛ نیز وصف «شدید العقاب» چهار بار در این سوره تکرار شده که در برخی موارد تهدیدی برای کافران لجوج و در برخی موارد هشدار به مومنان است که نصرت الهی برای آنها مشروط است. دووصف «سمیع و علیم» نیز چهار بار آمده و ناظر به آن است که خدا صدای استغاثه مجاهدان مخلص را شنوا است و از صدق نیت و اخلاص آنها آگاه و مطابق نیات و میزان اخلاص و اندازه پایمردی و استقامت آنان، با آنها رفتار خواهد کرد؛ زیرا معیت خدای متعال پاداش صابران است.
Hosseinizadeh S A. An Interpretative Study of the Relationship of the Divine Names
at the End of the Verses of Anfal with Its Content. مطالعات تفسیری 2018; 9 (33) :27-44 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-864-fa.html
حسینی زاده عبدالرسول. بررسی تفسیری رابطه اسماء الهی در پایان آیات سوره انفال با محتوای آن. نشریه علمی مطالعات تفسیری. 1397; 9 (33) :27-44