|
بررسی مصداق انحصاری السابقون الاوّلون در آیه 100 سوره توبه
|
محمدجواد اسکندرلو*   |
| جامعه المصطفی العالمیه ، mj_eskandarlo@miu.ac.ir |
|
|
چکیده: (3100 مشاهده) |
درباره آیه »وَالسَّابِقُونَ الأَوݧݩݩݧَّلُون» تفاسیر مختلفی از سوی مفسران فریقین ارائه شده است. این مقاله بر آن است تا اثبات کند که آیه فوق در باب امامت و ولایت می‌تواند به‌عنوان بیانگر فضیلت انحصاری اهل‌بیت^ مطرح گردد. برای اثبات چنین مطلبی در مقاله حاضر، پس از مفهوم‌شناسی اصلی‌ترین واژگان مذکور در آیه، ابتدا به آن دسته از روایات منقول از فریقین استناد شده است که علی بن ابی‌طالب× را به‌عنوان نخستین پیشگام در اسلام و ایمان معرفی کرده‌اند. آنگاه براساس پاره‌ای از قرائن و شواهد لفظی و سیاق آیه مذکور، از قبیل عاطفه بودن «واو» در «وَالسَّابِقُونَ الأَوݧݧݩَّلُونَ»، تبعیضیه بودن «من» در عبارت «مِنَ الْمُهَاجِرِینَ»، عاطفه دانستن «واو» در «و الأَنصَارِ» و مکسور بودن إعراب حرف آخر «الأَنصَارِ» و تبیین وجه تقدیم جمله «رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ» بر عبارت «وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی تَحْتَهَا الأَنْهَارُ»، ادّعا و فرضیه فضیلت انحصاری اهل‌بیت^ در آیه 100 سوره توبه، اثبات گردیده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: آیه 100 توبه، السابقون الاولون، انصار و مهاجرین، فضیلت انحصاری |
|
|
متن کامل [PDF 260 kb]
(1137 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1395/1/22 | پذیرش: 1395/8/20 | انتشار: 1397/2/27
|
|
|
|
|
|
