:: دوره 8، شماره 30 - ( تابستان 1396 ) ::
جلد 8 شماره 30 صفحات 200-185 برگشت به فهرست نسخه ها
ماهیت امامت در قرآن از دیدگاه مفسران اهل‌سنت در ذیل آیه‌ ابتلاء
خدیجه حسین‌زاده حسین‌زاده*1 ، حسن صادقی2
1- جامعه الزهراء ، musavi6290@gmail.com
2- جامعه الزهراء
چکیده:   (4123 مشاهده)

مساله امامت در تاریخ اندیشه‌ اسلامی همراه با رویکردهای متفاوت دارای جایگاه ویژه‌ای است. خدای متعال نیز آیاتی از قرآن کریم را به این امر مهم اختصاص داده‌ است. مفسران فریقین در ذیل این آیات دیدگاه‌های گوناگونی را در زمینه‌ بیان حقیقت امامت ارائه کرده‌اند، به‌دلیل عدم تبیین دیدگاه مفسران اهل‌سنت، این مقاله به بررسی دیدگاه آنان در این زمینه ‌پرداخته است، با بررسی آراء مفسران اهل‌سنت می‌توان دریافت که آنان در تبیین چیستی امامت یا به بیان معنای لغوی اسوه و مقصود بودن اکتفا کرده‌اند یا اینکه مراد از امامت را همان نبوت ‌دانسته‌اند. نتیجه کلی این پژوهش آن است که جمعی از مفسران اهل سنت قائل به عدم استقلال مقام امامت از نبوت هستند که چنین تفسیری از آیه قول بی‌دلیل و ناسازگار با ظاهر آیه و متاثر از مبانی کلامی آنان در باب امامت است.

واژه‌های کلیدی: آیه ابتلا، تفسیر کلامی، حقیقت امامت، اسوه‌ حسنه
متن کامل [PDF 260 kb]   (1530 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/6/7 | پذیرش: 1395/2/29 | انتشار: 1396/4/27


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 8، شماره 30 - ( تابستان 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها