نگاه ساختارشناسانه به سوره‌های قرآن کریم، نگرشی نوین و تاثیرگذار در تفسیر است. تحریف‌ناپذیری قرآن و توقیفی بودن آیات در سور از مبانی جاری بر این رویکرد به سور است. همچنین سه اصل وحدت غرض، تنوع موضوعات و هماهنگی سوره، از اصول حاکم بر آن به‌شمار می‌رود. هر سوره ازجمله سوره کهف، یک ساخت و نظام محسوب می‌شود که دارای دو واحد ساختاری؛ ساخت صوری و ساخت معنایی است. هر یک از این دو واحد دارای روساخت و ژرف‌ساخت بوده که روساخت، گسسته و پیامد ژرف‌ساخت دوری است. روساخت صوری سوره، واژگان، نحو و موسیقی آیات است. ژرف‌ساخت صوری سوره، جنبه‌های هنری سوره است. روساخت معنایی سوره، که مجموعه‌ای از آیات سوره را به خود اختصاص داده‌اند و ژرف‌ساخت معنایی سوره، که به شکل دوری بخش‌های مختلف سوره را به هم پیوند می‌دهد.