جاهلیت اصطلاحی قرآنی است و بیانگر ویژگی های رفتاری، اخلاقی و اعتقادی مردم حجاز در دوره تاریخی پیش از اسلام می‌باشد. سید قطب پس از تقسیم جاهلیت به قدیم و مدرن و تفکیک جوامع به جاهلی و اسلامی، در تبیین اصطلاح جاهلیت، جهل و کفر را مقابل یکدیگر قرار می‌دهد و در نتیجه جامعه جاهلی را جامعه‌ای کافر می‌داند. اما از نظر علامه طباطبایی کفر و ایمان دارای درجات و مراتب‌اند و هر جهلی کفر نیست از نظر ایشان طبق آیات قرآن کریم کفر و بت‌پرستی یکی از آثار و نتایج جهل است نه عین آن. بر این اساس کافر دانستن جامعه جاهلی و باورمندی به تکفیر آنان مورد قبول علامه طباطبایی نیست. نظریه مختار این پژوهش که با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته است مؤید نظریه علامه طباطبایی است. از نظر مقاله پیش‌رو خطای سید قطب در خلط معنایی بین قانون و حاکمیت در آیه «أ فحکم الجاهلیه یبغون» است.