|
تحلیل تفسیری رابطه آیه دحو الأرض با دانش بشری
|
سید عیسی مسترحمی*   |
| جامعه المصطفی العالمیه ، dr.mostarhami@chmail.ir |
|
|
چکیده: (743 مشاهده) |
ویژگی‌های زمین ازجمله مسائلی است که با اهدافی خاص در قرآن کریم و دانش بشری مورد توجه قرار گرفته است. «دحو الارض» نمونه‌ای از این ویژگی‌هاست که خدای متعال در سی‌امین آیه سوره نازعات با طرح آن، به مرحله‌ای از آفرینش زمین اشاره دارد. مفسران از دیرباز به فراخور دانش خویش یا با توجه به فهم مخاطبان و نیز منابعی که در اختیار داشتند، تفاسیر گوناگونی از دحوالارض ارائه داده‌اند. برخی بر پایه روایات آفرینش زمین، خروج زمین از زیر آب و گسترده شدن آن را تفسیر معتبری برای این آیه شمرده‌اند. گروهی نیز با استناد به معانی واژه دحو و استخدام دانش‌های جدید بشری، آن را اشاره به حرکت و شکل زمین دانسته‌اند. مطالعات میان رشته‌ای قرآن و نجوم و بررسی واژگانی «دحو» و پذیرش قاعده امکان استعمال لفظ در بیشتر از یک‌معنا در قرآن کریم و نیز بهره‌گیری از یافته‌های قطعی علمی در حوزه کیهان‌شناسی و حرکت اجرام آسمانی نتیجه می‌شود که دحوالارض به یک روند بسیار طولانی اشاره دارد که با جداشدن زمین از جرمی دیگر و پرتاب شدنش در فضا آغاز شده و تا به شکل کروی درآمدن و فراهم شدن شرایط اولیه حیات بر آن ادامه می‌یابد.
|
شماره‌ی مقاله: 3 |
| واژه‌های کلیدی: آیه 30 نازعات، تفسیر علمی، دحوالارض، آفرینش زمین، حرکت زمین، شکل زمین. |
|
|
متن کامل [PDF 218 kb]
(399 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/1/14 | پذیرش: 1400/7/1 | انتشار: 1401/4/31
|
|
|
|
|
|
