1- دانشگاه الزهرا س ، a.moosavi@alzahra.ac.ir 2- مؤسسه آموزش عالی کوثر
چکیده: (304 مشاهده)
تأثیر عملکرد آدمی بر شکل‌گیری روح از نظر مفسران امری قطعی است. در وقوع این تغییر شکل که از صورتی نیکوتر به صورتی زشت‌تر و قبیح‌تر است و مسخ نام دارد، در ساحت باطن اختلافی بین علماء و مفسران وجود ندارد ولی در ظهور دنیوی آن در ساحت جسم ظاهری، میان مفسران فریقین اختلاف نظر است. طوسی، صدرای شیرازی و طباطبایی از مفسران شیعه نه‌تنها مسخ ظاهری را امکان‌پذیر می‌دانند بلکه بر وقوع آن معتقدند و مسخ اصحاب سبت که خدایمتعال در قرآن به آن اشاره کرده را مسخی ظاهری می‌دانند. در حالی که مراغی و رشیدرضا از مفسران اهل‌تسنن، اعتقادی به مسخ ظاهری نداشته و مسخ اصحاب سبت را باطنی می‌دانند. در این مقاله با روش تطبیقی ـ تحلیلی ادله مخالفان مسخ ظاهری رد و امکان وقوع این مسخ با دلایلی همچون امکان عقلی مسخ ظاهری، وقوع آن در قیامت، تمایز بین مسخ و تناسخ ثابت می‌گردد. همچنین با استفاده از ادله نقلی اثبات می‌شود وقوع این مسخ محظور عقلی نداشته و مسخ اصحاب سبت که قرآن بدان اشاره دارد، مسخی ظاهری بوده است.
