1- دانشگاه یزد ، m.h.baroomand@yazd.ac.ir 2- دانشگاه یزد
چکیده: (1265 مشاهده)
مفسران در تفسیر فرازهای: «انظُرْ کَیْفَ کَذَبُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ»و «وَإِنَّهُمْلَکَاذِبُونَ» در سوره انعام درباره امکان یا عدم امکان بیان کذب در روز قیامت و اینکه کافران در این آیه درباره چه چیزی دروغ می‌گویند، اختلاف نظر داشته و آراء ایشان در سه دسته اصلی قابل تقسیم است. این پژوهش با بررسی آراء و دلایل ارائه شده توسط مفسران و با توجه به ارتباط آیات نشان می‌دهد بیان دروغ در قیامت ممکن است. همچنین درباره اینکه مشرکان در این آیات درباره چه چیزی دروغ می‌گویند، نشان می‌دهد جدای از بحث صدق و کذبِ آرزو و وعده که توسط مفسران مطرح شده است، در این آیه احساس یا مفهومی از ابراز ایمان وجود دارد که مفسران به آن نپرداخته‌اند. توجه به عبارت‌هایی که در همین آیات و آیات قبل و بعد آنها آورده می‌شود، نشان می‌دهد مشرکان در ظاهر تسلیم شده و ایمان آورده‌اند و دروغ در این آیه مربوط به همین ابراز ایمان مشرکان است
