:: دوره 5، شماره 17 - ( بهار 1393 ) ::
جلد 5 شماره 17 صفحات 48-31 برگشت به فهرست نسخه ها
تفسیر مقارن آیه «اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهیمَ مُصَلًّی»
محمد فاکرمیبدی*
جامعه المصطفی العالمیه ، m_faker@miu.ac.ir
چکیده:   (2193 مشاهده)
مقام ابراهیم در آیه شریفه «اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إ‌ِبْراهیمَ مُصَلًّی» از موضوعات بحث برانگیز میان مفسران فریقین است. تفسیر این آیه نقش عملی و فقهی به عنوان مصلای نماز طواف و محدوده طواف در حج و عمره دارد. در تفسیر مقام ابراهیم و تعیین جایگاه آن بیش از شش دیدگاه تفسیری ارائه شده است که رأی مورد نظر، مقام سنگی و حَجَری است. در نتیجه جایگاه مقام ابراهیم جزیی از بیت و حرم است. این دیدگاه با قواعد ادبی، ضوابط تفسیری و موازین فقهی هماهنگ است و روش تفسیر قرآن به قرآن، تبیین مجمل قرآن و ارجاع متشابه به محکم نیز مؤید آن است. قرآن با تعبیر «اتَّخِذُوا» که فعل امر و خطاب به امت اسلام است این معنا را القاء می‌کند که در شریعت محمدیه، محل این سنگ باید به عنوان مصلای نماز طواف واجب قرار گیرد. هر چند بر اساس گزارش‌های تاریخی و روایی جای اصلی مقام، از مکان عصر نبوی تغییر کرده است، اما با تقریر روایات اهل‌بیت^ به‌ویژه روایت رضوی× جایگاه فعلی تایید شده است و نمازگزار در نماز طواف باید به‌گونه‌ای بایستد که مقام بین او و کعبه قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: آیه 125 بقره، تفسیر فقهی، مقام ابراهیم، مناسک حج، نماز طواف
متن کامل [PDF 282 kb]   (899 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/4/15 | پذیرش: 1392/10/19 | انتشار: 1398/6/27


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 5، شماره 17 - ( بهار 1393 ) برگشت به فهرست نسخه ها