در قرآن کریم صفاتی به خدای سبحان نسبت داده شده که موهم تشبیه و تجسیم است. چیستی این صفات یکی از دغدغههای همیشگی قرآنپژوهان از آغاز رواج دانش تفسیر تا به امروز بوده است. از رهگذر همین دغدغهها، مفسران با توجه به مرام اعتقادی و مذهب کلامی خویش، این آیات را تفسیر نمودهاند. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که دو رویکرد کلی در باب صفات خبری وجود دارد؛ یکی رویکرد عقلگرایی و دیگری رویکرد ظاهرگرایی؛ وهابیت به رویکرد دوم تعلق دارند و رأی خود را دیدگاه اصیل اسلامی میدانند و سایر دیدگاهها را بدعت تلقی میکنند، در مقابل علمای شیعه به نقد دیدگاه وهابیت پرداختهاند و با ارجاع متشابهات به محکمات و تقدم عقل برهانی به ظواهر نقلی و بهرهوری از دلالت لفظی و تصدیقی، به فهم و تفسیر آیات مربوطه میپردازند. آنها قائل به نظریه «اثبات با تأویل» بوده، نظریه «عینیت صفات و ذات» و نظریه «تنزیه» را پایه تفسیر صفات خبری قرار دادهاند.
mahdavi M, Jafarpour S. A critical study of Wahhabism interpretation from verses that deal with declarative attributes. مطالعات تفسیری 2020; 11 (43) :175-194 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-1269-fa.html
مهدوی محمد، جعفرپور صفیه. بررسی و نقد تفسیر وهابیت از صفات خبری. نشریه علمی مطالعات تفسیری. 1399; 11 (43) :175-194