|
نقد تحلیلی بر دیدگاه انتساب کفر به انبیا بر پایه تبیین معناشناختی واژه «عود» در آیات 88 و 89 أعراف
|
عبدالرحمن باقرزاده*   1، مهران رضایی2 |
1- دانشگاه مازندران ، a.bagherzadeh@umz.ac.ir
2- دانشگاه مازندران |
|
|
چکیده: (2557 مشاهده) |
| یکی از مسائل مطرح در دین‌پژوهی، انتساب کفر و شرک انبیا، پیش از بعثت آنان است. واژه «عود» در آیات 88 و 89 اعراف و 13 ابراهیم ازجمله دستاویزهای قائلان به جواز کفر، مانند ابن‌تیمیه است. مسئله پژوهش آن است که براساس تبیین معناشناختی واژه «عود» و کاربست آن در آیات قرآن کریم چگونه مدعای انتساب کفر و شرک به انبیا، قابل تحلیل است؟ تفاسیر اهل سنت برای واژه «عود» هفت کاربست را بیان کرده‌اند: عود به معنای صیرورت، استعمال از باب تغلیب، استعمال مجازی، استعمال دروغین، خطای شناختی، درخواست بازگشت به شریعت پیشین و درخواست بازگشت به وطن. بر پایه یافته‌های پژوهش، ادعای انتساب کفر از یک‌سو مخالف با اجماع است و از سوی دیگر بر پایه کاربست‌های استعمال این واژه، نمی‌تواند مبنای انتساب کفر و شرک به انبیا قرار گیرد. |
|
| واژه‌های کلیدی: آیات 88 و 89 اعراف، 13 ابراهیم، تفسیر کلامی، کفر انبیاء پیش از بعثت، ابن‌تیمیه. |
|
|
متن کامل [PDF 367 kb]
(965 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/10/12 | پذیرش: 1398/6/11 | انتشار: 1399/4/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
