استدلال آیه 101 سوره انعام در خصوص «عدم امکان وجود فرزند برای خداوند به علت نداشتن همسر، به رغم آفرینش عیسی×بدون پدر و خلق آدم×بدون پدر و مادر، ظاهراً موجد شبهه است. از سوی دیگر آغاز و پایان آیه با میانه آیه به گونهای تعارضنما باعث حصول تشکیک در قدرت پروردگار و نارسانمایی ظاهری آیه در پاسخگویی به مشرکان و کافران معتقد به فرزند برای خداوند، در ظاهر شبهاتی را ایجاد نموده است، که هم از نظر معرفتی و هم از نظر بلاغی با برخی معارف و اجزاء ساختار اعجازآمیز بیانی قرآن کریم در تعارض مینماید. در این جستار تلاش شده تا ضمن شناسایی منشأ شبهه، توجیهی وحیانی، عقلانی و تاریخی مناسب در خصوص آن ارائه گردد. نتیجه آن که دوعلت ذومراتب بودن استدلال و بطلان بودن آن و نزول قرآن به زبان قوم و فرهنگ زمانه،علل اصلی شبههنمایی آیه و تعارض ظاهری آن با بلاغت اعجازآمیز قرآن کریم است، که با در نظر گرفتن این عوامل و سایر علوم تفسیر به ویژه سیاق جملات و آیات، نه تنها شبهه چندوجهی مورد نظر بر طرف شده، بلکه سیمای تابان دیگری از آیه جلوهگری خواهد کرد.
Miri S, Nouri H R. An Exegetic Study of Objections to the Verse 101 of An'am. Journal of The Holy Quran And Islamic Texts 2022; 13 (51) :179-194 URL: http://tafsir.maaref.ac.ir/article-1-2343-fa.html
میری سعید، نوری حمیدرضا. بررسی تفسیری شبهات عارض بر آیه 101 انعام. فصلنامه علمی مطالعات تفسیری 1401; 13 (51) :194-179