دیدگاه مشهور درباره آیات «وَأَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ الأَقْرَبِینَ» و «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِکِینَ» این است که دو آیه­ مزبور، اشاره به آغاز مرحله‌ جدیدی از دعوت پیامبر اکرم| به‌سوی اسلام با عنوان دوره‌ دعوت علنی دارد، بنابر این دیدگاه، پس از نزول این دو آیه، پیامبر| مأمور به پایان دادن به دوره دعوت مخفی و آغاز مرحله دعوت علنی شدند. این دیدگاه، اشکال‌های فراوانی دارد، ازجمله اینکه روایاتِ مؤید آن، افزون بر داشتن تعارض‌ها و تناقض‌های درونی، با ترتیب نزول سوره‌های قرآن ناسازگار است، همچنین، این دیدگاه با محتوا و مضامین آیات مزبور در سیاق جزئی و قالب سوره‌های شعراء و حجر و نیز با محتوای دیگر سوره‌های قرآن در بافت‌ها و سیاق‌های کلی‌تر مخالفت دارد. با در نظر گرفتن سیر تاریخی و منطقی آیات و سور قرآن این نتیجه به‌دست می­آید که آیات مذکور کمترین ارتباطی با پایان دعوت مخفی و شروع دعوت علنی ندارد. این آیات، بعد از سال ششم بعثت نازل شده و به پیامبر| دستور داده­ است با وجود مشکلات و موانع بسیار در مسیر تبلیغ اسلام، قاطعانه در استمرار دعوت آشکار خود گام بردارد.