:: دوره 2، شماره 6 - ( تابستان 1390 ) ::
جلد 2 شماره 6 صفحات 44-27 برگشت به فهرست نسخه ها
قانون‌گرایی حاکمان در نهج‌البلاغه
محمد اسحاق مسعودی*1، ابراهیم کلانتری
1- ، msm1337@yahoo.com
چکیده:   (697 مشاهده)
بسیاری از کشورهای پیشرفته، مدعی قانون‌گرایی و حاکمیت قانون بوده، رسانه‌های تبلیغاتی آنان نیز، با روش‌های گوناگون به تلقین و تبلیغ این ادعا پرداخته‌اند. اگرچه، شناخت و تعیین قوانینی که دارای قابلیت اداره و هدایت جامعه بشری به سعادت و رفاه باشند، موضوعی مهم درخور بررسی‌ای است، نیاز انسان‌ها در حیات اجتماعی به قانون جاذبه و زیبایی خاصی به واژه قانون‌گرایی بخشیده است.
این مقاله پس از بررسی چیستی قانون، به بیان قوانین معتبر و لازم‌الاتباع از نظر امام علی× پرداخته است. به‌نظر آن حضرت، احکام کلی عقلی، قوانین الهی برگرفته از کتاب و سنت معصومان^ و سنت‌های خوب گذشتگان می‌تواند به منزله قانون مطرح شود.
حاکمان درصورتی قانون‌گرا خواهند بود که با تمام توان در راستای حاکمیت‌بخشیدن به قانون و اصلاح جامعه در پرتو آن بکوشند و در راه تحقق عدالت همه‌جانبه همت نمایند.
واژه‌های کلیدی: قانون، قانون‌گرایی، حاکمان، سنّت، کتاب
متن کامل [PDF 269 kb]   (196 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/4/7 | پذیرش: 1400/4/7 | انتشار: 1400/4/7


XML     Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 2، شماره 6 - ( تابستان 1390 ) برگشت به فهرست نسخه ها