بررسی آراء مفسران در فلسفه بهکارگیری «گمان به رستاخیز»بهجای «یقین به آخرت» در تفسیر آیه 46 بقره
|
احمد آقائی زاده ترابی* |
دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، a_torabii@yahoo.com |
|
چکیده: (1538 مشاهده) |
در آیه 46 بقره ظنّ به ملاقات خدا و گمان به رستاخیز، یکی از اوصاف مثبت نمازگزارانِ خاشع معرفی شده است، در حالی که چهارمین آیه این سوره، یقین به آخرت را از اوصاف مؤمنان دانسته است. از آنجا که میان گمان به رستاخیز و یقین به آن، نوعی تقابل و ناهمسازی وجود دارد، میان دو آیه نوعی تعارض به نظر رسیده است. مفسّران، تلاش کردهاند تا تعارض ظاهری و ابتدایی میان دو آیه را از میان بردارند و فلسفه بهکار رفتن تعبیر گمان بهجای یقین را تبیین کنند. این پژوهش پس از بررسی حدود صد منبع تفسیری، به ده بیان تفسیری دست یافته و آنها را در سه دیدگاه عمده گنجانده است: ظنّ به معنای یقین ـ که اکثر مفسّران بدان معتقدند ـ؛ ظنّ متمایل به یقین و تمایز معنای ظنّ و یقین و تلاش برای رفع تعارض از طریق استعمال مجازی یا متعلِّق ظنّ، که از نظر این پژوهش، دیدگاه سوم با معیارها و موازین تفسیری سازگارتر است. |
|
واژههای کلیدی: آیه 46 بقره، تفسیر کلامی، ظنّ، یقین، رستاخیز، لقای الهی. |
|
متن کامل [PDF 252 kb]
(623 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1399/1/16 | پذیرش: 1399/8/10 | انتشار: 1400/4/28
|
|
|
|