1- دانشگاه معارف اسلامی ، Alireza.nasiri57@yahoo.com 2- حوزه علمیه
چکیده: (2585 مشاهده)
در باور غالب اندیشمندان دنیای معاصر، ایمان مبتنی بر رابطه قلبی انسان با خدای والا، خاستگاه امنی برای فارغشدن از برخی پیامدهای شوم ـ البته نه ذاتی ـ پیشرفتهای روزافزون علوم تجربی است که فرد و جامعه برای رسیدن به آرامش درونی، هماهنگسازی نهاد خویش با این نیاز أساسی را ترجیح میدهند. ایمان با ویژگیهای چون اعتمادآفرینی، سکینهبخشی، مبتنیبودن بر أصل سنخیت و تطابق با وجدان درونی؛ در مسیر رابطه قلبی بنده با خدا، عنصر بسیار با اهمیت و مؤلفه برتر بهحساب آمده که در آموزههای قرآنی نیز به آن اشاره شده است. ایمان برآمده از رابطه قلبی انسان با خدای والا، از گذرگاه فضایل اخلاقی و انجام عمل صالح، انسان را به مقصد الهی و ساحت ربوبی، که از اهداف خلقت انسان است، رهنمون میسازد، از اینرو مقاله حاضر به تحلیل نقش «ایمان» در رابطه قلبی انسان با خدای والا از منظر قرآن، پرداخته و مصادیق ایمانی برآمده از رابطه قلبی را مورد واکاوی قرار داده است.